Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tylko to jedno słowo nasuwa mi się na myśl po przeczytaniu “Szpital Filomeny” - oklepana i do tego momentami wręcz przerysowana do granic absurdu! Naprawdę liczyłam na dobrą, godną uwagi książkę “mistrza” horrorów”, którą okrzyknięto książką roku 2023. Zmarnowany potencjał, bo sama koncepcja szpitala, weteranów wojskowych, którzy odnieśli poważne rany w Afganistanie, “istotami bólu” i ich strażnikiem była naprawdę intrygująca. Słabiutka, z rozlazłą, przynudzają akcją i zbyt szybkim finałem, wręcz absurdalnymi wątkami, naiwnymi i boleśnie głupkowatymi bohaterami.

Zaczynam powoli utwierdzać się w przekonaniu, iż pierwsza przeczytana przeze mnie książka Pana Masterton’a była naprawdę “okay”, druga okazała się kompletną katastrofą, a kolejna i następne to zlepek wszystkiego o wszystkim i niczym.

Tylko to jedno słowo nasuwa mi się na myśl po przeczytaniu “Szpital Filomeny” - oklepana i do tego momentami wręcz przerysowana do granic absurdu! Naprawdę liczyłam na dobrą, godną uwagi książkę “mistrza” horrorów”, którą okrzyknięto książką roku 2023. Zmarnowany potencjał, bo sama koncepcja szpitala, weteranów wojskowych, którzy odnieśli poważne rany w Afganistanie,...

trzy opowiadania, z różnych okresów twórczości autora, jednakże całościowo w odbiorze to naprawdę kontrowersyjna i dziwna w swojej esencji groteska, po którą warto sięgnąć chociażby w celu zapoznania się z nietuzinkową twórczością autora. Sam wstęp od tłumacza, a dokładnie jedno zdanie dosłownie na samym jego początku ujęło mnie całkowicie “...są niczym dziki ogród pełen pięknych i niesamowitych kwiatów obłąkańczego romantyzmu [...]”.

trzy opowiadania, z różnych okresów twórczości autora, jednakże całościowo w odbiorze to naprawdę kontrowersyjna i dziwna w swojej esencji groteska, po którą warto sięgnąć chociażby w celu zapoznania się z nietuzinkową twórczością autora. Sam wstęp od tłumacza, a dokładnie jedno zdanie dosłownie na samym jego początku ujęło mnie całkowicie “...są niczym dziki ogród pełen...

Psychika ludzka sama w sobie jest nad wyraz fascynująca, jednakże nie rozumiem zachwytu, który zagościł przy “Pacjent” Jaspera DeWitt’a. Autor oprócz “subtelnie” wciągającej i niekiedy trzymającej w napięciu historii, jednocześnie sprawia, iż samo tempo akcji staje się nad wyraz rozlazłe, bądź wręcz zbytecznie przyśpieszone, zaś niektóre wątki na wskroś przewidywalne, a to przecież nie o to tu chodzi prawda? Przynajmniej jeżeli mówimy o thrillerach psychologicznych.

Psychika ludzka sama w sobie jest nad wyraz fascynująca, jednakże nie rozumiem zachwytu, który zagościł przy “Pacjent” Jaspera DeWitt’a. Autor oprócz “subtelnie” wciągającej i niekiedy trzymającej w napięciu historii, jednocześnie sprawia, iż samo tempo akcji staje się nad wyraz rozlazłe, bądź wręcz zbytecznie przyśpieszone, zaś niektóre wątki na wskroś przewidywalne, a to...